Sunday, October 31, 2010

ആ മഴ പിന്നെയും...

 View Full Size Image
എന്റെ  മുഖത്ത് നോക്കി മഴ പിന്നെയും ചിരിച്ചു...
നനഞു ഒലിക്കുന്ന മേല്‍ക്കൂര തീര്‍ത്ത.ഓട്ടകളിലൂടെ...
 
മഴയുടെ ചിരിയോ കരച്ചിലോ ഞാന്‍
     കേള്‍ക്കുന്നത്..?
 
അമ്മയുടെ കണ്ണില്‍ തെളിഞ്ഞ
ഭാവം വേര്‍പെടുതിയെടുത്ത മഴയുടെ..
കുസൃതി കൈകള്‍ എന്നെ രസിപ്പിക്കുന്നു..
 
കെട്ടിമേയാന്‍
ഇലകള്‍ തരാനാകാതെ
ആ പഴഞ്ചന്‍
തെങ്ങും ചിരിക്കുന്നു...
 
തുള്ളി തോരാതെ നീ പെയ്യുക
എന്നിലെ ഞാന്‍ എന്നാ വികാരതതിന്റെ
വിത്ത് നീ ആയീ മുളപ്പിക്കുക
അവ പടര്‍ന്നു പന്തലിക്കട്ടെ
ഈ ഓരോ ഓട്ടയും...അടയട്ടെ...
 
നീ ചിരിക്കുക
എന്നെ കരയിപ്പിക്കും വരെ ചിരിക്കുക
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 

Saturday, October 30, 2010

കഥാവശേഷന്‍

കവി മരിച്ചു...
 
കവിതയെ സ്നേഹിച്ചവരാരും
കവിയെ സ്നേഹിചില്ല.
നന്നാക്കാന്‍ ശ്രമിച്ചില്ല.
ശ്രമിച്ചിരുന്നെങ്കില്‍ നന്നയെനേം എന്നുള്ള
മനക്കുത്തു മാറാന്‍ എങ്കിലും...
 
ഒന്ന്
പറയാമായിരുന്നു..
 
അരുത് എന്ന്..
ഇനി പറഞ്ഞിട്ട് കാര്യമില്ല.
 
അദേഹം കഥാവശേഷന്‍...
 
ഇനി എന്തിനു വീരഗാഥകള്‍..?
 
എന്തിനു അപദാനങ്ങള്‍.?
 
മറവിയുടെ കയത്തില്‍...
ആ മുത്തും മറഞ്ഞു കിടക്കട്ടെ
 
 
 
 
 
 
 

Monday, October 25, 2010

കാവ്‌

കാവ്‌
 
അത്ഭുതങ്ങളുടെ താമസസ്ഥലം  ആയിരുന്നു ആ കാവ്‌ എനിയ്ക്ക്
രാവില്‍ ഉറങ്ങുമ്പോള്‍ അതെന്നെ മൂങ്ങ കളുടെ സ്വരം കൊണ്ട് പേടിപ്പിക്കുകയും
 
ഉണരുമ്പോള്‍....
അതെന്നെ പേരറിയാത്ത അനേകം കിളികളുടെ
സംഗീതത്താല്‍ ആനന്ദിപ്പിക്കുകയും ചെയ്തിരുന്നു
 
സ്വര്‍ണ വര്‍ണ്ണമാര്‍ന്ന
പാമ്പുകള്‍ ഇണ ചേര്‍ന്നിരുന്നു എന്ന് പറയുന്ന നാഗരാജാവിന്റെ
വിഗ്രഹത്തിന്റെ പുറകില്‍ മുട്ടകള്‍ തപ്പി
കൂട്ടുകാര്‍ക്കൊപ്പം കൂടിയ ദിവസങ്ങള്‍..മറക്കാനായിട്ടില്ല.
 
ഞാന്‍ വളരുന്നതിനൊപ്പം കാവ്‌ ചെറുതായീ വന്നു.
 
എന്തെ അങ്ങനെയെന്നു
ചോദിച്ചപ്പോ..നാഗരാജവിനിരുന്നാല്‍ പോരേ..?
എന്ന ഇല്ലതമ്മയുടെ...
 ഇഷ്ടക്കേടുള്ള മറുപടി...
(കാവ്‌ എന്റെതായിരുന്നു എങ്കില്‍ എന്നാഗ്രഹിച്ച നിമിഷങ്ങള്‍)
 
ഇല്ലതമ്മയുടെ...ആ
മറുപടിയില്‍ എന്റെ മൂങ്ങ മൂളി....
 
ഖോര വിഷമായീ...കാവിനെ
ദംസിച്ചതു
ഏതു സര്‍പ്പമാണ്...???????????????
വെള്ളം കുടിക്കാതെ അവ മരിച്ചു പോകാന്‍..ഞാന്‍ ശപിക്കുന്നു.....
 

Sunday, October 24, 2010

ഭയം

ആരെയാണ് ഭയം
വാക്കുകള്‍ കൊണ്ട് മാനത്തിനു അര്‍ഥം കുറിക്കുന്ന സമൂഹത്തെ
ആണോ..?
കട്ട് പോയതിനു ശിക്ഷിക്കാന്‍ മറന്നു
കക്കാതതിന്റെ
കുറ്റം അടിച്ചേല്‍പ്പിക്കുന്ന
നിയമപല്‍കരെയോ..?
കഴുത്തില്‍ കിടന്നു കുടുങ്ങി വലിയുന്ന
മഞ്ഞ ചരടിനെയോ..?
അരുതെന്ന് വിലക്കുന്ന..ഉള്ളിന്റെ വിളിയെയോ..?
അതോ..
തന്നെ തന്നെയോ..?
ഉരുകി ഒലിക്കുംപോഴും പ്രഭയായീ
തീരാന്‍
എന്തേ....ഈ ഒളിച്ചോട്ടം..???
വലിച്ചെറിയാന്‍
പറ്റുമെങ്കില്‍ എറിഞ്ഞു കൂടെ...അനാവശ്യമായ ഈ
ഭയം
അതോ ഇത് നിഴല്‍ ആണോ?
ഉപേക്ഷിക്കാന്‍ പറ്റാതെ
കൂടെ തന്നെ..ജീവിച്ചു മരിക്കുന്ന ഒന്ന്
 

അവന്‍ വരാതിരുന്നെകില്‍...

അവന്‍
വരാതിരുന്നെകില്‍...
അനേകങ്ങള്‍ അറിയാതെ ഇരുന്നെങ്കില്‍
സ്വാന്തനം എന്ന വാക്കിന്റെ അര്‍ഥം തേടി നടക്കുന്ന ഹൃദയങ്ങള്‍ക്ക്‌
ചുടുചോരകൊണ്ട് മറുപടി എഴുതി വാങ്ങാതിരുന്നെങ്കില്‍..
സ്നേഹം എന്ന അര്‍ഥം അനേകം ഉള്ള ഒരുവാക്കിന്
നിര്‍വചനം നഷ്ടമായെനേം
വന്നത് നന്നായീ...
മടങ്ങിപോയതും...
വന്നത് വെറുതെ ആയീ എന്ന തോന്നല്‍ ഉണ്ടാകുന്നതിനു മുന്‍പ് മടങ്ങുക...
അതല്ലേ..അഭിലഷണീയം
ഓര്‍ക്കാം
മറക്കാതിരിക്കാന്‍ ശ്രമിക്കാം അതല്ലെ...
നല്ലത്...പിടിച്ചു നിര്‍ത്താന്‍ കഴിയാത്തിടത്തോളം
ഇങ്ങനെ ആസ്വസ്വിക്കാം....
 
 
 

പറയാന്‍ ഏറെ...

ഞാന്‍ ഇവിടെ ഉണ്ട്
മരങ്ങളുടെ തണല്‍ തീര്‍ത്ത സ്വാന്തനത്തില്‍....
പറയാന്‍ ഏറെ ഉണ്ട്...
എവിടെ തുടങ്ങണം എന്നൊരു
സംശയം
മാത്രം ബാക്കി...