Saturday, November 20, 2010

സാവിത്രി

 
മകളേ നീ തിരിച്ചുപോകുക...
മരണത്തിന്റെ ചിലമ്പിച്ച  വാക്കുകള്‍
അവളുടെ നിശ്ചയ ദാര്ഷ്ട്യത്തിനു
കുംകുമകുറി ചാര്‍ത്തി..
കൂപ്പി പിടിച്ച കൈകള്‍ വിറയാര്‍ന്നു..
കണ്ണുകള്‍ ദൈന്യ ഭാവം വിട്ടു...
ചോദ്യ ഭാവമാര്‍ന്നു.
 
പറയാന്‍ ഒന്നുമില്ല മൃതുവിനോട് എങ്കിലും
പ്രിയനെ പിരിയാന്‍ വയ്യ എന്ന സത്യം
ആ മുഖത്ത് നിഴലിച്ചു...
ഞാന്‍ ഏകയാണ് എന്നാല്‍ അബല അല്ല..
എന്ന് ആ മുഖം വിളിച്ചു   പറഞ്ഞു
മകളേ നിനക്ക് ഞാന്‍ സൌഭാഗ്യങ്ങള്‍ തരാം
ഇവനെ എനിക്ക് തന്നേക്കു
മൃത്യു കേണു...
 
എന്റെ സൌഭാഗ്യമാണ്..
അവിടുത്തെ കയറില്‍ കുരുങ്ങിയത്...
സാവിത്രിയുടെ ശബ്ദം  ചാട്ടുളിയെക്കാള്‍ 
തീഷ്ണമായീ...
മരണത്തിന്റെ മനസ്സലിഞ്ഞു
നിനക്ക് ഞാന്‍ തിരിച്ചുതരുന്നു
നിന്റെ പ്രിയനെ....
പക്ഷെ എനിക്കൊന്നു വേണം ...
 
 
എന്ത്...അങ്ങേക്ക് എന്താണ് വേണ്ടത്..?
????????? 
ബലമാര്‍ന്ന നിന്റെ മനസ്സ് !!!!!!!!
അതിനി മൃതുവിനു സ്വന്തം.. 
മരണം പിക്കുന്നു !!
സ്ത്രീകള്‍ചപലകളാകട്ടെ !!
 
മൂര്‍ച്ചയേറിയ മനസ്സുകള്‍ എന്നെ പ്രധിരോധിക്കണ്ട..
 
അങ്ങനെ ഭവിക്കട്ടെ!! മറ്റൊരു സാവിത്രി പിറക്കും വരെ...
സാവിത്രി ചിരിതൂകി....
 .

No comments:

Post a Comment

അന്വേഷണത്തിന്റെ അവസാനം
അഭിപ്രങ്ങള്‍ക്ക് ഒരിടം !!