നീ മഴയെന്നു തുടങ്ങുമ്പോൾ
പെയ്തു തീരാത്ത എന്തോ ഒന്നിൽ
എന്റെ മനസ്സു കുടുങ്ങുന്നു .......
നീ ശൈത്യത്തെ കുറിച്ച് പറയുമ്പോൾ
എന്നിൽ മഞ്ഞു മലകൾ രൂപം കൊള്ളുന്നത് ഞാൻ അറിയുന്നു
നീ ശരത്കാല രാവിനെ
വർണ്ണിക്കുമ്പോൾ എന്റെ ഉള്ളിൽ നിലാവ് ഉദിക്കുന്നു .
നീ ചിരിക്കുമ്പോൾ ഞാൻ നിന്റെ
കണ്ണിലെ കുസൃതിയിൽ മുങ്ങി മരിക്കുന്നു
നീ കിനാവിനെ കുറിച്ച് പറയുമ്പോൾ
ആ കനവിന്റെ അംശമായി മാറി പോവുന്നു ..
നമുക്കിടയിൽ ഒരു വൻ തിര അലയടിക്കുന്നുണ്ട് .
അനസ്യൂതം തുടരുന്ന സ്വപ്ന ദർശനങ്ങളിൽ നിന്നും
ഒരു വേണുഗാനം എന്നെ പിന്തുടരുന്നു ...
വായിച്ചുകഴിഞ്ഞിട്ടും വാക്കുകള് പിന്തുടരുന്നു
ReplyDeleteനന്ദി ..വന്നതിനും വായിക്കുന്നതിനും അഭിപ്രായത്തിനും ....:)
ReplyDeleteകൊള്ളാം..
ReplyDeleteനന്ദി ...:)
ReplyDeleteഇഷ്ടായി
ReplyDeleteനന്ദി ..വായിക്കുന്നതിനും അഭിപ്രായത്തിനും ....:).:)
ReplyDeleteനെഞ്ജിൽ ഒരു തണുപ്പ്.
ReplyDelete:)
ReplyDelete