അരുതെന്ന് ചൊല്ലി തടയുമെന്നോര്‍ത്തു ഞാന്‍
പടിയിലേക്കെത്തി തിരിഞ്ഞു നോക്കേ ..
അവസാനം കണ്ട ആ ചിരിയില്‍ നിന്‍
പരിഹാസം പരിഭവം ആയെന്നില്‍
നിറഞ്ഞു നിന്നു....
അവസാനം ചൊല്ലിയ വാക്കിന്റെ
നൊമ്പരം അറിയാതെ എന്നുള്ളില്‍ തീ പടര്‍ത്തീ
മഴയായീ പെയ്തു നീ..
അണക്കാതിരുന്നെന്നാല്‍..കനലിന്റെ ചൂടില്‍ ഞാന്‍
ഉരുകിവീഴും ...
പിടിവിട്ടു പോകുന്ന മനസ്സിന്റെ ...
കൂട്ടിലെന്‍ പ്രിയ മൈന വീണ്ടും ചിറകടിച്ചു
അകലുവാണ് എന്‍ വിധിയെന്നാല്‍ ...പിന്നെ ആ
അരുതെന്ന വാക്കിനും അര്‍ത്ഥമില്ല ...
No comments:
Post a Comment
അന്വേഷണത്തിന്റെ അവസാനം
അഭിപ്രങ്ങള്‍ക്ക് ഒരിടം !!