ഞാനെന്ന ഭാവത്തിന്റെ വിത്ത് ..
അവനായിട്ടാണ് വിതച്ചത് നില്‍ക്കുന്ന മണ്ണില്‍ തന്നെ..!!!
അരുതെന്ന വിളക്കുകള്‍ വക വെച്ചില്ല !
അഹമെന്ന ഭാവം അതിനെ തടഞ്ഞു..
അവന്‍ വിതച്ച വിത്തുകള്‍ വേഗം വളര്‍ന്നു
അവന്‍ നിന്ന സ്ഥലത്തെല്ലാം വേരുകള്‍ ആഴത്തില്‍ പടര്‍ന്നു
അവന്റെ വീട് തകര്‍ത്തു അവ മുകളിലേക്ക്
ശാഖകള്‍ നീട്ടി ..
അവ മരം ആയീ തീര്‍ന്നപ്പോള്‍
എല്ലാവരും കാത്തിരുന്നു
ഫലം ഉണ്ടാകാന്‍..അവന്‍ ആ കാത്തിരുപ്പിനു
വളമിട്ടു ..നിന്ദയെന്ന വളം !
അനേകം ഫലങ്ങള്‍ ഉണ്ടായി
മൂത്ത് പഴുത്തു ഫലം പകമായപ്പോള്‍
അവ തലയില്‍ വീഴും എന്ന മുന്നറിയിപ്പുകള്‍
വകവക്കാതെ അവന്‍ ആ തണലില്‍ വിശ്രമിച്ചു!
ഒടുവില്‍ ആ ദിനം വന്നു
മൂത്ത് പഴുത്ത ഒരു ഫലം തലയില്‍ വീണു
അവന്‍ ചത്തു..!
ശവം നാറി ..ആരും തിരിഞ്ഞു നോക്കാതെ..
അവന്റെ ശരീരം ആ മരത്തിനു വളം ആയീ .
വഴി പോക്കര്‍ ചിരിച്ചു!!
അവന്റെ വിധിയില്‍ സഹതാപിച്ചില്ല
ആ മരത്തിന്റെ അനേകം വിത്തുകള്‍
വീണ്ടും മുളക്കാനയീ അവനെ പോലെ
മറ്റൊരാളെ തേടി ഭൂമിയില്‍ ഒളിച്ചു കിടന്നു
No comments:
Post a Comment
അന്വേഷണത്തിന്റെ അവസാനം
അഭിപ്രങ്ങള്‍ക്ക് ഒരിടം !!